آزادراه تبریز-زنجان یکی از مهم‌ترین آزادراه‌های شمال‌غرب ایران است که دو شهر تبریز و زنجان را به یکدیگر متصل می‌کند. این آزادراه با طول ۲۸۰ کیلومتر، اولین آزادراه کوهستانی ایران است که در سال ۱۳۹۲ به بهره‌برداری رسید.

آزادراه تبریز-زنجان از شهر زنجان آغاز می‌شود و در مسیر خود از شهرهای ابهر، خرمدره و میانه می‌گذرد. این آزادراه در نزدیکی تبریز به کمربندی جنوبی این شهر، بزرگراه شهید کسایی، متصل شده و پس از عبور از منطقه صنعتی غرب تبریز به جاده ۱۴ ایران متصل می‌شود.

آزادراه تبریز-زنجان دارای دو باند رفت و برگشت است و حداکثر سرعت مجاز در آن ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت است. این آزادراه دارای امکاناتی مانند تونل، پل، روشنایی و مجتمع‌های خدماتی است.

آزادراه تبریز-زنجان نقش مهمی در کاهش ترافیک و بهبود ایمنی جاده‌ای در مسیر تبریز-زنجان دارد. این آزادراه همچنین باعث کاهش زمان سفر بین دو شهر تبریز و زنجان شده است.

از جمله مزایای آزادراه تبریز-زنجان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کاهش ترافیک و بهبود ایمنی جاده‌ای
• کاهش زمان سفر بین دو شهر تبریز و زنجان
• تسهیل حمل و نقل کالا و مسافر
• رونق اقتصادی منطقه

با این حال، آزادراه تبریز-زنجان نیز دارای برخی معایب است. از جمله این معایب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• وضعیت نامناسب آسفالت در برخی نقاط آزادراه
• کمبود مجتمع‌های خدماتی در برخی نقاط آزادراه
• وجود نقاط حادثه‌خیز در برخی نقاط آزادراه

به منظور رفع معایب آزادراه تبریز-زنجان، اقداماتی مانند بهسازی آسفالت، افزایش تعداد مجتمع‌های خدماتی و رفع نقاط حادثه‌خیز در حال انجام است.